Kelebekleri sevmeyeniniz var mı?
Yumurtadan çıkan bir larva, yani tırtıl birçok oluşum evresi
sonucunda kelebeğe dönüşerek bazen hayranlıkla izleyeceğimiz türden kanatlara
sahip olarak insanların ilgisini çekmektedir. Bu süreci kaydeden birçok
belgeselden birine çocukken rastlayıp o zamandan beri kendime şunu sorarım; onlar
birer böcek ve insanlar da bunu biliyor, bu gerçeği görmezden gelmelerine ve
onları yüceltmelerine iki güzel kanat nasıl yetiyor? Kanatları olmadığında
iğrenerek ötekileştirmeye devam edecekler oysa…
İnsanlar arasında da birçok türde kelebek var. Kimsenin umurunda
olmayıp yüzüne dahi bakılmayan bir insana ilgi görmek için iki güzel kanat
yeterli olacaktır. Bu kanatlar bazen para, bazen makyaj, bazen kariyer, koltuk,
kaslı bir vücut, din misyonerliği, marka kıyafetler, pahalı mekanların majörlüğü,
bilgili görünme ustalığı olabilir. Nasıl ki insanlar kelebeğin bir böcek
olduğunu bildiği halde kanatlarına takılı kalıp bu gerçeği görmezden gelerek
onlara sempati duyuyorsa; bu sahte kanatları takan şahısların itici gelecek tüm
özelliklerini görmezden gelerek hayran olmaya, sempati duymaya devam
etmektedirler. Kanatları bir şekilde hummaya uğrayan insanlar ise kanatsız bir
kelebek konumuna tekrar düşerek itici konumuna geri dönecektir.
Günümüzde sayısı tahmin edeceğim kadar çok olan şarkıcılar,
fenomenler, mankenler, yazarlar kelebek misali gözümün önünde uçuşmakta ve
insanlar kanatlarına hayran hayran bakmaya devam etmektedir. Bu kişilerin çoğu
kanatlarını kaybettikleri an unutur, silinir, anımsanmaz bile. Çünkü burada tek
aşağılık taraf sahte kanatları olan bu insanlar değil, onları kelebek yapanlardır.
Bir kelebeğin kanatlarını koparırsanız, insanlar ona diğer
böceklere yaptığı muameleyi yaparak, eklembacaklıların insanda bıraktığı
iticilik duygusuna kapılıverir –bu şekilde hissetmeyen insanlar elbette var,
keza onlar diğer böcek türlerine de hemen hemen aynı duyguyla yaklaşmaktadırlar.
Burada göreceğimiz tablo; insanlar hoş buldukları şeyler uğruna gerçekleri
görmezden gelmektedirler ve onlara hoşluk hissi veren etken ortadan kalktığında
çirkin mizaçları etkin rol oynamaktadır. Bu da şu soruyu beraberinde getiriyor;
sahte kanatlar takıp göz boyamaya çalışanlar mı daha aşağı konumdadır yoksa kelebeğin
kanatlarının ardındaki gerçekleri bildiği halde olağandan farklı davranış
sergileyen insanlar mı?
Bu çalışmamda kelebeğin basit bir metafor olduğu aşikar,
yargılarım doğasında kelebek olarak evrilmek olan tırtıllara değil; doğasında bahsettiğim
türden aşağı seviye düşüncelerin yer aldığı insanlara karşıdır. İnsanlar ve
kelebek sevdaları… Bulantı verici…
